Fijn in de trein
De trein, ik ga toch alweer bijna zeven jaar met dit vervoermiddel van Swalmen, via Roermond naar Eindhoven (De gekste). Tijd om eens een kritische kijk te geven op het treinen, want files of niet de auto lonkt. Wat is er fijner dan in de trein te zitten met mijn notebook voor me en dan een stukje tikken (voor de minder slimme dit stukje). Nou in die zin niet veel, maar in andere zin heb ik het treinen in die zeven jaar toch wel langzaam gezien. In welke zin dan zul je vragen, nou heb je even?Zullen we beginnen op het station. Sta je daar te wachten op een rookvrij station zoals de NS zo duidelijk nog steeds door de speakers schalt "Roken op het perron en in de trein is verboden, wilt u roken dan kunt u dat doen bij de dichtsbijzijnde kunstmatige boom met asbak ingebouwd". Schijnbaar kunnen rokers die niet vinden, want ze staan doodleuk naast mij te vlammen. Dat is dan nog niet zo erg, maar als de trein er dan eenmaal is vergeten ze per ongeluk de laatste haal buiten uit te blazen en vullen zo toch het hele balkon van de trein met een rooklucht. Als de trein het perron nadert is er trouwens ook nog een ander ding dat erg opvalt, die grijze mutsen die langs me stonden te klagen dat het allemaal zo moeilijk lopen is en dat er te weinig banken zijn om te zitten, komen opeens heel hard voorbij sprinten om toch wel als eerste de trein in te duwen.
Dan begint de reis. Ik zag al op het perron zo'n zooitje huisvrouwen staan, die gezellig naar Amsterdam gingen of zo en dat alvast aan iedereen lieten horen. Omdat ik toch rustig wil zitten in de trein probeer ik zo'n groepje te mijden en daarom kies ik een ander treinstel. Zit ik net rustig en ja hoor daar komen ze toch binnen, met de gillende keukenmeid voorop, die ziet wel genoeg plaatsen. Gevolg, de hele reis hoor ik de keukenverhalen en andere prietpraat door de trein schallen. Gelukkig zijn er ook momenten dat het geen huishoudbeurs is en heb ik het genoegen om rustig te kunnen zitten, totdat een Oostblok kloon van Tren (Rowwen Hèze) mijn coupé gaat verblijden met zijn bagger en dan ook nog geld vragen ook hè. Heb ik die gehad heb ik dan de overbuurman in de trein zitten, die net een kauwgumpje heeft genomen en al naar buiten kijkend het voorbijkomend vee gaat nadoen, hoezo kuddegedrag. Mocht dat allemaal eens niet op mijn reis tegenkomen, heb ik nog altijd de gezellige achterbuurvrouw die net een nieuw telefoonabonnement heeft en dus wat minuutjes over denkt te hebben. Gezellig bellen met de vriendin, vriend (of zoiets) en daar mag de hele trein van meegenieten. Hoezo privacy, dat woord komt in haar vocabulair niet voor, het woord vocabulair trouwens ook niet. Oneerbare voorstellen of problemen met de toestand van de vriend worden uitgebreid verslagen in de coupé en ik, ik zet mijn muziekje nog maar wat harder.
Dan is toch eindelijk mijn einddoel in zicht, station Eindhoven. Het perron oprijdend ziet het opvallend grijs. Ik denk dat komt misschien door het hoge smog gehalte rond Eindhoven, maar bij nog goed kijken is het toch de bejaardenclub op uitstap. De trein stopt en het uitstappen kan beginnen. Als je het zo kunt noemen, ik noem het liever "Naar buiten duwen, zonder pardon", want net als in Roermond heeft de bejaardenclub ook de sprint over vijfentwintig meter alweer gewonnen en willen natuurlijk al instappen voor dat ik een voet buiten kan zetten. Maar gelukkig biedt de TU/e uitkomst door ons een erg stevige laptoptas te verschaffen die van achter heerlijk uitzwenkt. Dan ben je toch eindelijk de trein uit en kun je richting uitgang, nou heb ik het probleem dat ik van doorlopen hou en dat tweederde van de wereldbevolking dat niet met me deelt en ook nog de nare gewoonte hebben om de hele breedte van het perron te gebruiken. In Eindhoven hebben ze voor deze mensen nog een leuke uitvinding de roltrap. En daar kun je met twee mensen langsmekaar op stil staan. Alleen heeft de uitvinder van de roltrap die niet gemaakt om op stil te staan, maar is een trap om al lopende op een hoger punt uit te komen volgens de Vandale. Maar ja, wat doe je er aan. Ik heb nog net niet een trein gemist door deze ophouders.
Al met Veel nadelen zijn er dus op te noemen, naast de gillende huisvrouwen, duwende grijze koppen en te hard pratende mobiel bellende pupers, natuurlijk de vertragingen, maar die zijn gelukkig een stukje minder geworden de laatste tijd. Waar zouden we zijn zonder de trein zegt een spreuk, nergens want met de OV-studentenkaart is en blijft het OV de goedkoopste manier van transport over een afstand van meer dan 10 kilometer. Dus ik reis nog wel even op en neer en kan zo nog wat nuttigs doen tijdens de reis :P.
ruud (E-mail ) - 01-06-’05 10:45
